پارسا عشق ابدی مامان و بابا

                                                                  پارسا در روز جهانی حضرت علی اصغر(ع) محرم 1393 ...

خوشبختی من در بودن باتو است و روز تولد تو تقدیر خوشبختی من است تو آمدی و عمیق ترین نگاه را از میان چشمان دریایی ات به وصال قلبم نشاندی زیباترین گلهای دنیا تقدیم به تو ، بهترین ثمره عمرم تولد پنج ماهگیت مبارک ...

ﺧﺪﺍﻱ ﻗﺸﻨﮕﻢ ﺧﺪﺍﻱ ﻣﻦ ... ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ... ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﻳﻦ ﺷﮑﺴﺖ،  ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻥ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ ... ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﺨﻮﺭﻡ ... ﻣﻦ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻗﺎﺿﻲ ﺍﻟﺤﺎﺟﺎﺕ ﻣﻲ ﺧﻮﺍﻧﻢ،  ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﺍﻟﺘﻤﺎﺱ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﺑﮕﻴﺮﻱ ... ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﺭﺣﻢ ﺍﻟﺮﺣﻤﻴﻦ ﻣﻲ ﺩﺍﻧﻢ،  ﺣﺘﻲ ﺍﮔﺮ ﺳﺨﺖ ﺑﮕﻴﺮﻱ ... ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ...  ﺗﻮ ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺪﺍﻳﻲ ... ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ...  ﻣﮕﺬﺍﺭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﻭﻡ آرام جانم ... ﻣﻦ ﺍﻣﻴﺪﻡ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﺖ ... ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻟﻢ ﺍﻣﻦ ﻳﺠﻴﺐ ﺑﺨﻮﺍﻥ ... ﺍﻣﻦ ﻳﺠﻴﺐ ﺑﺨﻮﺍﻥ ﺗﺎ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﻮﺩ ﺍﻳﻦ ﻣﻀﻄﺮ.....!!! تا آرام گیرد این قلب نا آرام من..... خدای من.... به حضورت، به نگاهت، به یاریت نیازمندم...   ...

...

پارسای عزیز آن زمان که مرا پیر و از کار افتاده یافتی صبور باش و مرا درک کن اگر هنگام غذا خوردن، لباس هایم را کثیف کردم و یا نتوانستم لباسهایم را بپوشم صبور باش و به یاد بیاور که همین کارها را به تو یاد دادم اگر زمانی که صحبت میکنم حرفهایم تکراری و خسته کننده است صبور باش و حرفهایم را قطع نکن و به حرفهایم گوش فرا ده، همانگونه که من در دوران کودکی به حرفهای تکراریت بارها و بارها با عشق گوش فرا دادم اگر زمانی را برای تعویض من میگذاری با عصبانیت این کار را نکن و به یاد بیاور، وقتی کوچک بودی، من نیز مجبور می شدم روزی چند بار لباسهایت را عوض کنم برای سرگرمی یا خواباندنت مجبور می شدم بارها و بارها داستانی را برایت تعر...

شايد خدا تو را به خاطرِ اين به من داد كه هم وزن معصوميتت دوستت داشته باشم شاید بايد باهم بخنديم و برقصيم رهاي رها شايد به خاطر ِ اين تو يك تكه از من شدي كه خدا به من اجازه داد تكه هاي احساسم را در تو تكثير كنم. جانكم ، دلتنگي هايم را ببوس تا تمام ِ گريبانم بوي تو را بگيرد. تا نقش لبهاي كودكانه ات با طعم ِ مبهم ِ دنياي يك نفره ات روي پوستم بماند. يك تكه از من كه نامش دل است ديوانه وار دارد تو را هر روز عاشق تر ميشود. مي خواهم تو را در مزرعه ي احساسم بكارم تا باران بي دليل از ابر نبارد. مي خواهم خدا را ببوسم كه تو را در من خلاصه كرد. ميخواهم رج هاي غصه هاي خنده دارم را بشكافم و شادي در کنار تو بودن را ببافم مي خواهم به ...

امسال اولین سالیه که من یه مادرم آره من یه مادرم ، یه مادر پر از شادی ، یه مادر پر از غم ، یه مادری که با دیدن جگر گوشه اش ، با دیدن خندیدناش ، گریه هاش ، حرکاتش ، ضعف میره ، من یه مادرم ، با یه عالم دلواپسی یه مادر خوشحال یه مادر نگران و ناراحت گاهی اوقات بغض میکنم و با خودم میگم آیا میتونم از پسش بر بیام میتونم پسر خوب و صالحی تربیت کنم بغض میکنم ازین همه مسئولیت ، بغض میکنم یه مادر ، احساس میکنه همه ی مسئولیت ها و غم و غصه ها و رنجهای فرزندش به دوششه و تو این وظیفه ی بزرگ تک و تک تنهاس ... ینی من همچین حسی دارم خدایا خودت کمک کن بتونم فرزندی تربیت کنم که باعث سرافرازی من و پدرش بشه آمین ...

امروز غرق لذت شدم .. لذتى وصف ناشدنى از حس بزرگ شدنت.. تمام وجودم خواب ناز را مى طلبيد كه با خنده اى نمكين و حركتى جديد از تو خوابم ربوده شد. چنان انگشت هاي دستانت را نگاه مى كردى و غرق بازى با دستانت بودى كه گويى شيرين ترين كار دنيا را مى كنى.. جه قدر كودكى خوب است و چه دوريم ما از اين همه خوبى! سادگيشان خوب است و معصوميتشان.. تو را ياد پاكى و آرامش مى اندازند... از پسرك بگويم كه روز به روز بالنده تر مى شود و من بايد روز به روز با حوصله تر شوم! با صداى بلند با خود تكرار مى كنم كه من بايد سلامت و شاد و آرام باشم تا كه پسر بتواند بهترين باشد. گلايه است از مادرى كه فراموش مى كند مادرى كردن فقط رفع نياز هاى أوليه نیست كه پُر واضح است ...

اینم عکسای 1 ماهگی تا4 ماهگی پارسا کوچولوی مامان گل پسرم خداروشکر زردی نداشت اما نه روزش بود که از غروب افتاب تا 2 صبح گریه های بی امان میکرد و ما هممون خیلی نگران و ناراحت شدیم.فردا گل پسرمو پیش متخصص اطفال بردیم و معلوم شد کوچولوی مامان کولیک داره ولی شکر خدا الان که داره 4 ماهش تموم میشه خیلی خیلی بهتر شده                                 اینم عکسای 2 ماهگی قند عسلم                  ...